T20 World Cup: Arshdeep Singh finds redemption at MCG versus Pakistan, after being trolled for dropping catch at the Asia Cup
“Koi aakhda ae şanslı, koi tukka lgea aakhde ne. Mehnat kr andekhi saare, kismat nu merhaba puchkarde ne! Changey sameya ch saare maar baazi ödünç, Tagde ohi jo zaman maadeya nu picharhde ne. Vadde jigre valea nu thalle rakhna saukha ni, Maade jehreya vaale merhaba aaukhiyan ch haarde ne!
Arshdeep’in şiirinin çevirisi şudur: “Bazıları için şanslıyım, bazıları için bu sadece bir tesadüf. Göz ardı ettikleri tek şey benim sıkı çalışmam. Tek konuştukları kader ve kader. Zaman iyi olduğunda, herkes başarılı olabilir, ancak kişi zor zamanların üstesinden geldiğinde karakter test edilir. Cesur kişiler kolay kolay geri adım atmazlar. Ve benim gibi bir karakter zor zamanlarda umudunu kaybetmez.”
Arshdeep, sözlerine sadık kalarak Pazar günü Pakistan’a karşı kefaretini aldı. LBW’yi muhtemelen dünyanın en iyi vurucusu Babar Azam’ı bowling oynadığı ilk topta tuzağa düşürdü. Ardından T20I’lerde Dünya 1 Numarası olan Mohammed Rizwan’ı sekti. Asif Ali’yi eğilmeye zorlamak için geri geldi ve sonra iyi bir büyüyü tamamlamak için iyi yönlendirilmiş bir tırmanma topunu savuşturdu.
Sadece birkaç hafta önce, Arshdeep Singh, Asif Ali’yi Asya Kupası’nda gergin bir kovalamaca bıraktıktan sonra trollemeye maruz kaldı, Wikipedia sayfası onu bir Khalistanlı olarak göstermek için düzenlendi.
Oyun sırasında, Arshdeep’in ebeveynleri Darshan Singh ve Baljeet Kaur, oğullarının ilk kez tribünlerden uluslararası bir oyun oynamasını izledi.
Arshdeep’in babası Indian Express’e “Daha güçlü dönecek” demişti.
Şimdilik, Melbourne Cricket Ground’dalar (MCG), ancak bu sefer hikaye farklıydı.
Arshdeep’in annesi oğlunun oyun oynamasını zar zor izliyor. Oğlu bowling koşusunu işaretlediğinde, ya Gurudwara’dadır ya da Guru Nanak’ın resminin önünde dua ediyordur.
“Bu ritüel, Hindistan için ilk oynadığında başladı. Her zaman en zor taşları atar. Oyun hakkında fazla bir şey bilmiyorum ama vurucuların ona karşı sayı attığını göremiyorum,” dedi Baljeet.
Arshdeep’in ebeveynlerini en çok üzen şey, sosyal medyadaki rastgele paylaşımları, eğer kötü bir oyun oynamışsa oğullarıyla dalga geçiyorlarsa görmeleridir.
“Bunu görmezden gelmeye çalışıyorum ama o (Baljeet) ciddiye alıyor. İnternette tatsız bir şey olursa ağlayacak. 25 yıl hizmet veren eski bir Merkezi Endüstriyel Güvenlik Gücü (CISF) müfettişi olan Darshan, ona birçok kez söyledim, bunu durduramazsınız” dedi.
“Bu bir topa vuran adam oyunu. Her zaman böyleydi, size söyleyebilirim, çünkü ben kendim bir melonyum. Her gün değil, biri sahada başarılı olabilir. Punjab’ın bölgeler arası kriket turnuvası Katoch Shield’de oynayan Darshan, sizin de izinli bir gününüz olması gerekiyor,” diyor.
Büyürken, Arshdeep ilham almak için hiçbir zaman başka bir yere bakmak zorunda kalmadı. Hızlı bowlingin temellerini babasından öğrendi ve Darshan hala oğluyla daha iyi bir bowling oyuncusu olduğu konusunda alay ediyor.
“Bu bir baba-oğul şakası. Hala ekonomi oranımın altının altında olduğu kurumsal kriket oynuyorum. Ona bunu hatırlatmaya devam edeceğim. Daha önce sinirlenirdi ama şimdi sadece gülüyor” dedi Darshan.
Darshan, oğlunun en üst düzeyde kriket oynamasını istiyordu ama aynı zamanda bir baba olarak onun için güvenli bir hayat istiyordu. 2017’de, Arshdeep hala Punjab 19 Yaş Altı takımının müdavimi olmadığında, Arshdeep’in ağabeyinin bulunduğu Kanada’ya taşınmak isteyip istemediğini sordu.
“İlk başta şok oldu. Her genç gibi, sinir krizi geçirmeye başladı. Bana ‘bir kriketçi olmamı istedin ve şimdi oynamayı bırakmamı istiyorsun’ dedi,” diye hatırlıyor Darshan.
“En büyük endişem, ya asla başaramayacaktı. İkinci bir kariyer seçeneği olmalı. Ona bir yıl verdim ve amacım Hindistan U-19’a girmekti ve bununla eğitim şart olduğu için okulu bırakmayacak” dedi.
Kendinden emin bir Arshdeep babasına cevap verdi: “Bekle ve gör, başaracağım. Hindistan için oynayacağım.”
Arshdeep verdiği söze sadık kaldı ve çalışmalarında oldukça başarılı oldu; o artık bir mezun ve Hindistan’ın T20I’lerdeki en güvenilir melon oyuncusu.
Arshdeep için hiç kolay olmamıştı. Maliyetlerden tasarruf etmek ve formda kalmak için, antrenman için ağır kit çantasını da taşırken bisiklete binerdi. Kharar’daki evinin, eğitim aldığı Chandigarh’ın Guru Nanak Devlet Okulu, Sektör 36’ya uzaklığı 15 kilometre. Ama hiç şikayet etmedi.
Eskiden bindiği bisiklet şimdi hurda, ama Baljeet onu atmak istemiyor. Plan, Avustralya’dan döndüklerinde onu boyamak ve aile arabalarının yanına park etmek.
